انتشار خبر به صورت بخش بخش
اغلب در شرایطی که خبری فوری پخش شده (Breaking News) ، جزئیات اندکی برای انتشار دارید. شاید نکته ای در دست داشته باشید که خبر بر آن استوار باشد. اولین کار این است که جمله ای بر پایه اطلاعات موجود بنویسید و منتشر کنید.
سپس می توانید آن را با افزودن جزئیات بیشتری از نو منتشر کنید.
اولین نسخه خبر شاید حتی عکس نداشته باشد و تنها یک جمله کوتاه باشد. پاراگراف بعدی شاید فقط اطلاعات پیش زمینه ای ارائه ‌دهد یا جمله‌ای باشد که خبر را در بستر تحولات جاری قرار می دهد.
هرگاه جمله ای به خبر اضافه شود، می توانید آن را از نو منتشر کنید. اگر در موقعیتی هستید که خبر را همزمان با وقوعش مخابره می‌کنید، دلیلی ندارد که صبر کنید تا تمام خبر برسد.
همیشه به یاد داشته باشید که به موازات تکامل خبر، شاید لازم باشد خلاصه، عکس یا تیتر تازه ای برای خبر انتخاب کنید.
اما دستپاچه نشوید. باید این مهارت را کسب کنید که دریابید چه موقع خبری به اتمام رسیده و خبری تازه آغاز شده است.

چه موقع باید خبر را ذخیره کرد و چه زمانی باید آن را از نو نوشت؟
وقتی خبری تازه در حال تحول است، اطلاعات بیشتری به دست می آورید و به آن می افزایید. سرانجام خبر تکمیل می شود، ولی اطلاعات بیشتر همچنان از راه می رسد.
خبرنگاران اینترنتی باید بتوانند تشخیص بدهند که چه موقع یک خبر تکمیل شده و دیگر نباید روی آن کار کرد؛ بلکه اطلاعات بعدی مربوط به آن را باید در یک خبر تازه ارائه کرد.
مثلا خبر برخورد آن دو هواپیما با برج های دوقلو در نیویورک در یازدهم سپتامبر را در نظر بگیرید. اگر آن خبر مکررا به هنگام و بازنویسی شده بود، هیچ نسخه ای که وقوع حادثه برخورد هواپیمای اول را نشان دهد، باقی نمی ماند. تنها چیزی که برایمان می ماند، خبری مربوط به هر دو واقعه بود. اگر بخواهیم این مثال را جلوتر ببریم، آنچه از خبر می ماند، موضوع افتتاح پارکی یادبود در محل برج ها در دو سال بعد بود.
اما واقعه برخورد هواپیمای نخست به نوبه خود یک خبر و نقطه عطف در تاریخ است که ما می خواهیم در سالیان آینده اخبار مرتبط را به آن لینک دهیم. بنابراین باید بدانید چه وقت افزودن اطلاعات بیشتر به خبر را متوقف کنید یا از بازنویسی خبری موجود دست بکشید، و چه وقت نسخه ای تازه را شروع کنید.
این کار معمولا وظیفه کسی است که سایت را اداره می کند.

لینک های بیرونی
مطالعات در باره کاربری سایت ها نشان می دهد که برای برخی از کاربران لینک هایی که همراه اخبار ارائه می شوند، از مهمترین عناصر هستند. لینک ها باید بخشی از خبر تلقی شوند، وگرنه گنجاندن آنها مفهومی ندارد. بنا بر این باید لینک ها یی را بگنجانید که تصورمی کنید ارائه آن ها بر ارزش کلماتی که می نویسید، می‌افزایند.
پیوندها برای تکرار کلمات گنجانده نمی شوند، بلکه هدفشان ارائه اطلاعات بیشتری است که یا ما قادر به بیان آن نیستیم، یا در موردش تحقیق نکرده ایم. به عنوان نمونه در مورد یافته علمی خاصی که در خبر آمده، به مقالات تحقیقاتی لینک می دهیم که آن نکته علمی را تشریح می کنند.
لینک دادن تنها به صفحه نخست موسسه ای آموزشی که تحقیق مورد نظر را انجام داده، یا به صفحه نخست شرکتی که نام آن در خبر آمده، نوعی تنبلی است.
راه درست، لینک دادن به همان مطلبی است که خبر یا گزارش ما به آن اشاره دارد. حتی شاید بهتر باشد که به جزئیاتی لینک دهیم که وقت یا فضای کافی برای توضیح آن نداشته ایم.
باید برای بررسی این لینک ها قدری وقت صرف کنید؛ تا مطمئن شوید ارزش این را دارد که خواننده مطلب شما یک کلیک دیگر نثار آن کند.
اداره کنندگان برخی از سایت های خبری نگران هستند که اگر به خارج از سایت خود لینک دهند، ممکن است مخاطبان دیگر به سایت آنها باز نگردند. تحقیقات نشان می دهد سایتی که بهترین لینک ها را می دهد مخاطبان را هم جذب می کند. چون مخاطبان می دانند در این سایت به اطلاعات و لینک هایی دست می یابند که در سایت های دیگر یافت نمی شوند.

لینک های درونی
راه دیگر انتشار خبری تازه و کمک به کاربر برای درک اطلاعاتی که شما گردآوری کرده اید، این است که از لینک های درونی استفاده کنید.
این لینک ها به کاربر کمک می کند بدون آن که صفحه خبر را ترک کند، روی کلیدواژه ها کلیک کند تا به جمله یا پاراگرافی برسد که موضوعی خاص را توضیح می دهد.
گاهی اگر گزارش خبری بلند می نویسید، شاید بهتر باشد چند لینک در بالای مطلب بگذارید تا کاربر را به نکات مهم گزارش هدایت کند.
می توانید در کادرهای متن دار خبر هم از لینک های درونی استفاده کنید یا لینک های درونی به نکات مهم مطلب را درون یک کادر بگذارید.
زیاده روی نکنید. کاربران خیلی آسان سردرگم می شوند. چه بسا حوصله آن ها سر برود و از خواندن خبر منصرف شوند.
یادتان باشد، همانند سایر تکنیک های روزنامه نگاری اینترنتی، هدف از به کار بردن لینکهای درونی، ارائه اطلاعات به مخاطبان به شیوه ای کارآمدتر و آراسته تر است. وقتی لینک ها دیگر چنین نقشی ایفا نکنند، خاصیتی معکوس خواهند داشت