فضای نامحدود
زمانی تصور می شد که یکی از نقاط قوت اینترنت این است که خبرنگاران را به دادن گزارش در یک مدت زمان محدود یا تعداد کلمات محدود، مجبور نمی کند؛ به عبارت دیگر، خبرنگار اینترنتی هرچقدر دلش بخواهد می تواند بنویسد.
محدودیت های وسعت ستون که گریبانگیر خبرنگاران می شد یا محدودیت زمانی پخش اخبار در رادیو و تلویزیون، دیگر در خبرنگاری اینترنتی مایه نگرانی نبود.
این برداشت درست بود، و درست است؛ ولی اگر این آزادی با تدبیر بکار گرفته نشود، خبرنگاران با بی ‌مبالاتی و بی‌نظمی کار خواهند کرد.
خبر باید شکل، ساختار و سبک استانداردی داشته باشد.
همیشه مواردی پیش می آید که برای کاویدن برخی مسائل به گزارش های بلند و پیش زمینه‌ای نیاز پیدا می‌کنید. اما باید "اخبار سخت" یا خبر محض را مختصر و فشرده بنویسید و ارائه کنید.
برای خبرنویسی باید سبک استانداردی در وب سایت خود داشته باشید؛ و مطالب را به هم پیوسته ارائه کنید تا مخاطبان درهنگام خواندن، راحت باشند
ساختار مطلب
یک گزارش خبری ایده آل در اینترنت از ۵۰۰ کلمه تجاوز نمی‌کند. برای تهیه و تنظیم گزارش‌های تحقیقی و مطالب تحلیلی می‌توان از کلمه های بیشتری استفاده کرد. ولی خبرها باید کوتاه بمانند.
آنچه روزنامه نگاران اینترنتی تولید می‌کنند می‌تواند در سایر دستگاه‌های دیجیتال انتشار یابد. از همین رو، لازم است تا جایی که می‌توانید مختصر بنویسید و کلمات غیرضروری یا بیهوده را کنار بگذارید.
تیتر باید به تنهایی مفهوم داشته باشد. نباید مانند برچسب کالا باشد، بلکه باید جمله ای کوتاه باشد. انتخاب تیتر خوب، تنها نشانه مهارت در روزنامه‌ نگاری نیست، بلکه به سازمان خبری شما امکان می دهد از آن به عنوان "تیکر"(Ticker) در سایر خروجی‌های خود استفاده کند.
اولین پاراگراف خبر نباید تیتر را تکرار کند، بلکه باید بدون تکرار، اطلاعات بیشتری به مخاطب بدهد. همچنین پاراگراف نخست باید مستقل و با تیتر همخوان باشد؛ زیرا ممکن است سازمان خبری شما بخواهد از آن در سرویس ارسال اخبار با پیام های کوتاه (SMS) استفاده کند.
همچنین شاید سازمان خبری شما ترتیبی داده باشد که تیتر و چکیده خبر شما در صفحه اصلی بخشی که در آن کار می‌کنید، یا صفحه نخست وب سایت، به صورت خودکار منتشر شود.
بخش بعدی خبر از چندین پاراگراف تشکیل شده که هر کدام نکات ضروری بیشتری به داستان خبری شما می‌افزاید. وقتی به یکصدمین کلمه مطلب می‌رسید، باید عناصر اصلی خبر را ارائه کرده باشید. از چهارصد کلمه باقیمانده می توانید برای افزودن ارزش خبر، از جمله نقل قول، آمار و تحلیل استفاده کنید.
بسیاری از خبرنگاران اینترنتی علاقه‌ مندند پاراگراف های تک جمله‌ ای بنویسند؛ چون فکر می کنند فاصله بین بندها، خواندن را برای مخاطب آسانتر می‌کند. بعضی‌ هم همان طول متعارف پاراگراف ها را رعایت می کنند. در این مورد قاعده‌ای وجود ندارد؛ شما باید سبک خود را با سبک متداول در وب سایتی که برای آن می نویسید هماهنگ کنید..

تجزیه ساختار خبر
اگر فکر می کنید خبر شما بیشتر از ۵۰۰ کلمه ارزش دارد و تمام جوانبش را تنها می توان در ۱۵۰۰ کلمه بیان کرد، شاید بهتر باشد همه نکات اصلی را کنار هم بچینید و امکان تجزیه خبر را به اجزایی کوچک ولی مرتبط، بررسی کنید.
تجزیه ساختار یک خبر بزرگ، تکنیکی مهم برای خبرنگاران اینترنتی است. به این معنی که آنها می‌توانند نکات اساسی یک خبر طولانی را در ۵۰۰ کلمه بیان کنند، ولی آن را به اخبار مرتبطی پیوند (لینک) دهند که توضیحات بیشتری درباره اجزای خبر اصلی می‌دهد.
به این ترتیب، کاربر با متنی بسیار بلند مواجه نمی شود و متن به اجزای خلاصه ‌تری که به آسانی قابل فهم هستند، تجزیه می شود. این تکنیک ارزش تجاری هم دارد. اگر در یک وب سایت اخبار اقتصادی کار می‌کنید که منبع درآمدش، آگهی‌هایی است که در سایت منتشر می شود، ساختارشکنی خبر فرصت های بیشتری برای گذاشتن آگهی ایجاد می کند.
هر بخش خبر تجزیه شده، تیتر خاص خود را خواهد داشت و این تیترها را می توان (همراه هر بخش خبر) در مطلب اصلی به عنوان اخبار مرتبط آورد.
ساختارشکنی خبر به شما امکان می دهد اجزای اساسی خبر را در مطلب اصلی بیاورید و موضوعات پیچیده تر را در قالب آنچه که برخی "ستونهای جانبی" (Side Bar) می‌خوانند، تشریح کنید.
بیشترین بهره‌ برداری از اینترنت
اینترنت برای بیان یک خبر به شیوه های متفاوت، راه های جالب زیادی در اختیار می گذارد.
وقتی سردبیر، خبری را به خبرنگار می دهد، معمولا اتفاقی تازه رخ داده و در خبر مربوط به آن چند نکته اساسی هست. خبرنگار وظیفه دارد این نکات را درک کند و هر چه زودتر، مطلبی بر اساس آن بنویسد.
به عنوان مثال، تصور کنید در خلال ساعات پررفت و آمد غروب، در راه پاریس به کاله، قطاری تصادف کرده است. بر اساس گزارش های اولیه ۱۵ نفر کشته و ۵۰ نفر مجروح شده اند و نیروهای امداد در محل حادثه حاضر شده اند. این سومین حادثه بزرگ در شبکه راه آهن فرانسه طی دو سال گذشته است.

نکات اساسی خبر برای ثبت در یک "متن داخل کادر" بسیار خوب است. به موازات آن که خبرنگار جزئیات بیشتری از خبر را گردآوری می کند و کنار هم می چیند، آن نکات را می توان درون کادر گذاشت.
این کار چند فایده دارد. کاربر می تواند با نگاهی گذرا، از عناصر اصلی خبر، بدون خواندن تمام آن، آگاه شود.
همچنین می‌توان از متن داخل کادر بعدا در مطالب دیگر یا در صفحه اصلی سایت استفاده کرد. بعلاوه چنین کادری با شکستن متن طولانی خبر، فرصتی برای استراحت چشم خواننده ایجاد می کند.

متن داخل کادر و نکات برجسته
با استفاده از همان شیوه، می توانید بعدا به خبر بازگردید و کادر متن دار دیگری ترسیم کنید که نکات برجسته یا خط سیر اتفاقات مربوط به آن خبر را بیان کند.
در خبر فرضی که در درس پیشین به عنوان مثال آورده شد، اگر این سومین حادثه بزرگ در شبکه راه آهن فرانسه در دو سال گذشته بوده باشد، خط سیر زمانی می تواند تاریخ و جزئیات سایر موارد را بازگو کند.
می‌توان اینها را به نوبه خود به اخباری که در زمان بروز آن حوادث پوشش داده شده، پیوند (لینک) داد؛ تا کادر متن دار به ابزار ارزشمندی تبدیل شود، و به کاربر در درک مجموعه ای پیچیده از نکات خبر کمک کند.
همچنین می توان این کادرهای متن دار، خط سیرهای زمان اتفاقات و نکات برجسته را در سایر مطالب بکار برد؛ تا کاربر در هر کجا بتواند تمام جزئیات مورد نیاز را یکجا بیابد؛ و این فرصت را داشته باشد که با کلیک کردن روی موضوع یا نکته ای که بیشتر قابل توجه است، جزئیات بیشتری بیاموزد.